IRAKURMENA ETA FUTBOLA Ez nuen sekula gustuko irakurmena. Eskolak behartutako ipiunak baino ez nituen egiten. Batxillergo egiteko ikastetxe berrian izan nuen harridura. Lenguaia aurkezteko egunean irakasle-apaiza hasi zitzaigun galdezka uda horretan irakurritako liburuan zeintzu ziren. Hara non ia danak biz-pairu liburuak leidutak zituzten! Nik hauxe aitortu behar nuen nire aukera etorri zitzaigun mementuan: Egunero bai irakurtzen nuela baina egunkariaren futbolari buruzko orriak besterik ez, lotsatuta. Ez nuen ulertzen nola nire adineko jentea irakurtzeko grina izatea. Garai hartan lagunartean eta kirolean aritzea zen nire denbora-pasa gustukoena. Unibertsitate garaian panorama ez zen aldatu. Irakutzeko nahikoa nuen apuntearekin eta. Zorionez ogibidea pronto aurkitu nuenez denbora kontua dela eta irakurtzeko denbora askoz gutxiago nuen. Baina zorionez min hartu nuen lagunarteko futbol partida jokatzean. Hori zela eta hiru asteko baja lortu eta gero, ohean etxanda hasieran eta etxetik irten barik geroago, patxadaz hartzeko moduan nola ez, denbora askoa izanez ez nuen lortu irakurtzea baino zeregin interesgarririk. Hortan hasi zen nire bizitzaren beste etapa bat... ...zorionez.